Άντε να κάτσουμε να περιμένουμε μέχρι τον Απρίλιο για να πάρουμε απαντήσεις για τα μύρια όσα που έγιναν στο χθεσινό επεισόδιο... Παρόλα αυτά, ένας σχολιασμός και μια ανάλυση των όσων είδαμε νομίζω είναι ότι πρέπει αυτή τη στιγμή γιατί είμαι ακόμα στην τσίτα!
-Πριν συνεχίσεις την ανάγνωση, ακολουθούν spoilers οπότε καλό είναι, αν δεν έχεις δει το επεισόδιο να σταματήσεις εδώ. Έχεις τρία δευτερόλεπτα. Ένα. Δύο. Τρία!-
Το πρώτο πράγμα που με εντυπωσίασε σε αυτό το επεισόδιο ήταν οι ερμηνείες. Δηλαδή πραγματικά ανατρίχιασε η ραχοκοκκαλιά μου. Άντε, από τον Iain De Caestecker (Fitz) έχω συνηθίσει να εκπλήσσομαι, αφού ο άνθρωπος είναι ταλεντάρα και το έχει αποδείξει επανειλημμένα στις προηγούμενες σεζόν. Αλλά τα κορίτσια σε αυτό το επεισόδιο... Oh God! Η Chloe (Daisy) και η Elizabeth (Jemma) με γέμισαν τόσα συναισθήματα, έκλαψα για πάρτη τους, ξεκάθαρα. Γενικά έχω ουδέτερη άποψη για την Daisy, δηλαδή από γυναίκες αν έπρεπε να διαλέξω μια ως αγαπημένη, θα διάλεγα την Jemma. Όμως το badassιλίκι της Daisy σε αυτό το επεισόδιο και δη η σκηνή μάχη της με τα LMD των Mace, Coulson και Mack με έκανε να χοροπηδάω στον καναπέ!
Αποκορύφωμα φυσικά η αγκαλιά τους για να αποδείξουν η μια στην άλλη ότι είναι άνθρωποι και παρόλο που το κατάλαβαν άμεσα, έμειναν αγκαλιασμένες για μερικά λεπτά ακόμη. Τι ανακούφιση...
Όχι, όχι, όχι ρομπο-Fitz, δε θα μιλάς για γάμο στην Jemma ΕΣΥ. Δεν έχεις το δικαίωμα. Και οι σεναριογράφοι δεν έχουν το δικαίωμα, μετά από τόσα που έχουν περάσει αυτοί οι δύο, μετά τις αποστολές διάσωσης σε άλλους πλανήτες, μετά τον Ward, μετά την Hydra, να βάζουν την Jemma να "σκοτώνει" τον "Fitz". Ακόμα και που ξέραμε ότι ήταν LMD πόνεσε η ψυχούλα μου. Πάντως ήμουν σίγουρη ότι ήταν ο Fitz το LMD αφού η Jemma δεν έμεινε καθόλου μόνη της. Στο προηγούμενο επεισόδιο πήγε να ψάξει την Aida, αλλά είχε μαζί της έναν ακόμα πράκτορα, αντίθετα με τον Fitz, που έμεινε μόνος του στο δωμάτιο επικοινωνιών.
Ακόμα και σαν μηχανή, η May αντιδρά ενστικτωδώς, όσων αφορά την προστασία του Coulson. Ανυπομονώ να είναι επιτέλους μαζί αυτοί οι δύο όταν επανέλθουν τα πράγματα στους κανονικούς ρυθμούς τους. Έχουν τόσα συναισθήματα ο ένας για τον άλλον, καταπιεσμένα για χρόνια, που νιώθω πως όταν επιτέλους τα εκφράσουν, θα πνιγούμε κι εμείς στο κύμα αγάπης του ενός για τον άλλον. CAN'T WAIT!
Τελικά, Jemma και Daisy μπαίνουν στο σύμπαν του framework και μας παρουσιάζεται ένα σίκουενς από εικόνες με το πως είναι οι ζωές των χαρακτήρων μας σε αυτόν τον εικονικό κόσμο.
Η Daisy ξυπνάει κι ένα μήνυμα της λέει να ξυπνήσει το αγόρι της γιατί κάποιος τους έχει καλέσει συνάντηση. Εκείνη πιστεύω πως αναφέρεται στον Lincoln αλλά τελικά...είναι ο Ward.
Ο Coulson είναι καθηγητής σε σχολείο.
Ο Fitz δεν είναι ξεκάθαρο τι επαγγέλλεται, όμως είναι κάτι με πολύ καλές...απολαβές, αφού μετακινείται με λιμουζίνες, ντυμένος με κουστούμια. Στο πλευρό του έχει μια γυναικεία παρουσία, της οποίας βλέπουμε μόνο το χέρι, αλλά δεν είναι η Jemma.
Πως το ξέρουμε; Το ξέρουμε γιατί η Jemma είναι νεκρή! Αχααα, όπως σας το λέω. Μας κάνουν και κοντινό στο μνήμα της, οι αναίσθητοι, χωρίς να μας αφήνουν να δούμε την ημερομηνία θανάτου της όμως.
Ο Mack ζει μια ευτυχισμένη ζωή με την κόρη του που ζει σε αυτό το σύμπαν.
Τέλος, η May, είναι πράκτορας της Hydra.
Θεωρητικά, η ζωή στον κόσμο του framework είναι μια ζωή ευτυχισμένη, χωρίς πόνο και μετάνοιες. Ωραία, δεκτό. Ενώ για την Daisy, τον Coulson και τον Mack μπορώ να καταλάβω την τροπή που πήρε η ζωή τους σε αυτό το σύμπαν, για τον Fitz και την May δεν το καταλαβαίνω. Θα μου πεις θα μας εξηγήσουν, απλά πιστεύω πως το γεγονός ότι η Jemma είναι νεκρή, σχετίζεται με τον Fitz και τα πράγματα για τα οποία έχει μετανιώσει και πονάει εκείνος. Και για τι θα μπορούσε να μετανιώνει τόσο που θα "θυσίαζε" την ζωή της Jemma; Μπορεί να μην ισχύει καν αυτή μου η σκέψη και να μην σχετίζονται τα δύο γεγονότα βέβαια. Όσο για την May, δεν περίμενα ότι θα υπήρχε σύμπαν όπου θα μπορούσε να υποστηρίζει την Hydra, ειδικά μετά από όσα έγιναν με τον Ward. Περίμενα ότι θα ήταν παντρεμένοι με τον Coulson και θα δούλευε ως...δεν ξέρω! Κάτι απλό, καθημερινό, όπως ήθελε κι εκείνη και ο Phil.
Από τα ξημερώματα έχει γίνει ο κακός χαμός με την ανακοίνωση για την επιστροφή του Ward. Από τη μια χαίρομαι γιατί αγαπώ τον Brett Dalton πάρα πολύ και τον θεωρώ εξαιρετικά ταλαντούχο.
Από την άλλη, θα ήθελα στο κρεβάτι να ξαπλώνει ο Lincoln. Ξέρω ότι αυτή η εκδοχή δεν συμβαδίζει με την ιστορία γιατί υποτίθεται αυτό το σύμπαν βασίζεται στην εξάλειψη του πόνου και της μετάνοιας. Κάθε φορά που η Daisy θα κοίταζε τον Lincoln θα ένιωθε ξανά όλες τις τύψεις για τον θάνατό του. Όμως πιστεύω πως είχαν πολύ άδοξο τέλος οι δυο τους και έστω για λίγο, άξιζαν στην Daisy μερικές στιγμές ευτυχίας με τον Lincoln.
Πάντως ήλπιζα πως θα έκλεινε το arc των LMD εξολοκλήρου, δηλαδή στα υπόλοιπα επεισόδια πίστευα ότι θα ασχολούμασταν με κάτι άλλο. Εν μέρη όντως θα ασχοληθούμε, γιατί δε θεωρώ πως το στόρι με το framework θα τελειώσει σύντομα, αλλά μάλλον μέχρι το τέλος της σεζόν θα έχουμε να κάνουμε με τα καταραμένα ρομπότ. Καλά κάνει ο Mack και τα μισεί :P
Anyway, αυτά ήταν όσα ήθελα να σχολιάσω για το επεισόδιο και θα έσκαγα αν δεν τα εξέφραζα κάπου, αναμένουμε έως τον Απρίλιο για καινούρια επεισόδια.
-Πριν συνεχίσεις την ανάγνωση, ακολουθούν spoilers οπότε καλό είναι, αν δεν έχεις δει το επεισόδιο να σταματήσεις εδώ. Έχεις τρία δευτερόλεπτα. Ένα. Δύο. Τρία!-
Το πρώτο πράγμα που με εντυπωσίασε σε αυτό το επεισόδιο ήταν οι ερμηνείες. Δηλαδή πραγματικά ανατρίχιασε η ραχοκοκκαλιά μου. Άντε, από τον Iain De Caestecker (Fitz) έχω συνηθίσει να εκπλήσσομαι, αφού ο άνθρωπος είναι ταλεντάρα και το έχει αποδείξει επανειλημμένα στις προηγούμενες σεζόν. Αλλά τα κορίτσια σε αυτό το επεισόδιο... Oh God! Η Chloe (Daisy) και η Elizabeth (Jemma) με γέμισαν τόσα συναισθήματα, έκλαψα για πάρτη τους, ξεκάθαρα. Γενικά έχω ουδέτερη άποψη για την Daisy, δηλαδή από γυναίκες αν έπρεπε να διαλέξω μια ως αγαπημένη, θα διάλεγα την Jemma. Όμως το badassιλίκι της Daisy σε αυτό το επεισόδιο και δη η σκηνή μάχη της με τα LMD των Mace, Coulson και Mack με έκανε να χοροπηδάω στον καναπέ!
Αποκορύφωμα φυσικά η αγκαλιά τους για να αποδείξουν η μια στην άλλη ότι είναι άνθρωποι και παρόλο που το κατάλαβαν άμεσα, έμειναν αγκαλιασμένες για μερικά λεπτά ακόμη. Τι ανακούφιση...
Όχι, όχι, όχι ρομπο-Fitz, δε θα μιλάς για γάμο στην Jemma ΕΣΥ. Δεν έχεις το δικαίωμα. Και οι σεναριογράφοι δεν έχουν το δικαίωμα, μετά από τόσα που έχουν περάσει αυτοί οι δύο, μετά τις αποστολές διάσωσης σε άλλους πλανήτες, μετά τον Ward, μετά την Hydra, να βάζουν την Jemma να "σκοτώνει" τον "Fitz". Ακόμα και που ξέραμε ότι ήταν LMD πόνεσε η ψυχούλα μου. Πάντως ήμουν σίγουρη ότι ήταν ο Fitz το LMD αφού η Jemma δεν έμεινε καθόλου μόνη της. Στο προηγούμενο επεισόδιο πήγε να ψάξει την Aida, αλλά είχε μαζί της έναν ακόμα πράκτορα, αντίθετα με τον Fitz, που έμεινε μόνος του στο δωμάτιο επικοινωνιών.
Ακόμα και σαν μηχανή, η May αντιδρά ενστικτωδώς, όσων αφορά την προστασία του Coulson. Ανυπομονώ να είναι επιτέλους μαζί αυτοί οι δύο όταν επανέλθουν τα πράγματα στους κανονικούς ρυθμούς τους. Έχουν τόσα συναισθήματα ο ένας για τον άλλον, καταπιεσμένα για χρόνια, που νιώθω πως όταν επιτέλους τα εκφράσουν, θα πνιγούμε κι εμείς στο κύμα αγάπης του ενός για τον άλλον. CAN'T WAIT!
Τελικά, Jemma και Daisy μπαίνουν στο σύμπαν του framework και μας παρουσιάζεται ένα σίκουενς από εικόνες με το πως είναι οι ζωές των χαρακτήρων μας σε αυτόν τον εικονικό κόσμο.
Η Daisy ξυπνάει κι ένα μήνυμα της λέει να ξυπνήσει το αγόρι της γιατί κάποιος τους έχει καλέσει συνάντηση. Εκείνη πιστεύω πως αναφέρεται στον Lincoln αλλά τελικά...είναι ο Ward.
Ο Coulson είναι καθηγητής σε σχολείο.
Ο Fitz δεν είναι ξεκάθαρο τι επαγγέλλεται, όμως είναι κάτι με πολύ καλές...απολαβές, αφού μετακινείται με λιμουζίνες, ντυμένος με κουστούμια. Στο πλευρό του έχει μια γυναικεία παρουσία, της οποίας βλέπουμε μόνο το χέρι, αλλά δεν είναι η Jemma.
Πως το ξέρουμε; Το ξέρουμε γιατί η Jemma είναι νεκρή! Αχααα, όπως σας το λέω. Μας κάνουν και κοντινό στο μνήμα της, οι αναίσθητοι, χωρίς να μας αφήνουν να δούμε την ημερομηνία θανάτου της όμως.
Τέλος, η May, είναι πράκτορας της Hydra.
Θεωρητικά, η ζωή στον κόσμο του framework είναι μια ζωή ευτυχισμένη, χωρίς πόνο και μετάνοιες. Ωραία, δεκτό. Ενώ για την Daisy, τον Coulson και τον Mack μπορώ να καταλάβω την τροπή που πήρε η ζωή τους σε αυτό το σύμπαν, για τον Fitz και την May δεν το καταλαβαίνω. Θα μου πεις θα μας εξηγήσουν, απλά πιστεύω πως το γεγονός ότι η Jemma είναι νεκρή, σχετίζεται με τον Fitz και τα πράγματα για τα οποία έχει μετανιώσει και πονάει εκείνος. Και για τι θα μπορούσε να μετανιώνει τόσο που θα "θυσίαζε" την ζωή της Jemma; Μπορεί να μην ισχύει καν αυτή μου η σκέψη και να μην σχετίζονται τα δύο γεγονότα βέβαια. Όσο για την May, δεν περίμενα ότι θα υπήρχε σύμπαν όπου θα μπορούσε να υποστηρίζει την Hydra, ειδικά μετά από όσα έγιναν με τον Ward. Περίμενα ότι θα ήταν παντρεμένοι με τον Coulson και θα δούλευε ως...δεν ξέρω! Κάτι απλό, καθημερινό, όπως ήθελε κι εκείνη και ο Phil.
Από τα ξημερώματα έχει γίνει ο κακός χαμός με την ανακοίνωση για την επιστροφή του Ward. Από τη μια χαίρομαι γιατί αγαπώ τον Brett Dalton πάρα πολύ και τον θεωρώ εξαιρετικά ταλαντούχο.
Από την άλλη, θα ήθελα στο κρεβάτι να ξαπλώνει ο Lincoln. Ξέρω ότι αυτή η εκδοχή δεν συμβαδίζει με την ιστορία γιατί υποτίθεται αυτό το σύμπαν βασίζεται στην εξάλειψη του πόνου και της μετάνοιας. Κάθε φορά που η Daisy θα κοίταζε τον Lincoln θα ένιωθε ξανά όλες τις τύψεις για τον θάνατό του. Όμως πιστεύω πως είχαν πολύ άδοξο τέλος οι δυο τους και έστω για λίγο, άξιζαν στην Daisy μερικές στιγμές ευτυχίας με τον Lincoln.
Πάντως ήλπιζα πως θα έκλεινε το arc των LMD εξολοκλήρου, δηλαδή στα υπόλοιπα επεισόδια πίστευα ότι θα ασχολούμασταν με κάτι άλλο. Εν μέρη όντως θα ασχοληθούμε, γιατί δε θεωρώ πως το στόρι με το framework θα τελειώσει σύντομα, αλλά μάλλον μέχρι το τέλος της σεζόν θα έχουμε να κάνουμε με τα καταραμένα ρομπότ. Καλά κάνει ο Mack και τα μισεί :P
Anyway, αυτά ήταν όσα ήθελα να σχολιάσω για το επεισόδιο και θα έσκαγα αν δεν τα εξέφραζα κάπου, αναμένουμε έως τον Απρίλιο για καινούρια επεισόδια.
